സമരം -
ചരിത്രം എന്നെ കലാപകാരി എന്ന്
വിളിക്കും
എന്‍റെ മൌനസമരങ്ങളെ നോക്കി.
നാളെയുടെ വാഗ്ദാനത്തില്‍ വിശ്വസിച്ച്
ഞാന്‍ ആ വാതിലിന് ചുറ്റും
അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞു; പക്ഷെ
നാളെ ഒരിക്കലും വരുന്നില്ല.
ജീവിതം –
എന്‍റെ കഴിവുകളില്‍ എന്നെ തളക്കപ്പെട്ടത്
ഞാന്‍ കാരണമല്ല.
സ്വന്തം വീടാണ് എന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ
ശത്രു.
ഭ്രാന്ത് ലഹരിയായപ്പോള്‍ അവളെന്‍റെ
കാമിനിയായി.
ഞാനും അവളും സല്ലപിക്കുമ്പോള്‍ മിഥ്യയായ
ദ്രുവങ്ങള്‍ എന്നെ നോക്കി
പല്ലിളിച്ചു കാണിച്ച് പറഞ്ഞു; നിന്നില്‍ അര്‍പ്പിതമായത്
നീ ചെയ്യാത്തതെന്താണ്‌.
മരണത്തിന്‍റെ സൗന്ദര്യം എന്നെ
മോഹിപ്പിക്കുന്നു.
മറുപടി –
ഞാന്‍ ബലിയാടായി തുടരുകതന്നെ ചെയ്യും
മറ്റാരെങ്കിലും അതാവേണ്ടിയിരിക്കെ.
ഞാനെന്ന ചിന്ത എന്നെ എങ്ങും കൊണ്ടെത്തിക്കാത്ത
മരക്കുതിര.
എന്നിട്ടും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു; ഞാനല്ല നീയാണ് എന്നെ
ഇല്ലാതാക്കിയത്.
തീകൂട്ടാന്‍ വിരകില്ലാത്തവര്‍ കത്തിയെരിയുന്ന
എന്നില്‍ ചാടി.
എന്‍റെ കഴുത്തിന്‍റെ ഊഞ്ഞാലാടാനുള്ള ഭ്രാന്ത്.
പൊട്ടിയ കയറിന്‍റെ മരിക്കരുതേ മരിക്കരുതേ എന്ന
നിലവിളി എന്‍റെ ഉണര്‍വിന്റെ ശാപം.
ഈ ശരീരം ഒരമ്മയെപ്പോലെ ആത്മശിശുവിനെ ഗര്‍ഭം
ധരിചിരിക്കുകയാണ്
അത് ജനിക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രസവ വേദനയാണ്
മരണം.
എങ്ങനെയാണ് ധീരപുത്രന്‍ ജനിക്കുന്നത് എന്ന്
അമ്മയോട് പറയണം.
പക്ഷെ എന്‍റെ സമരജീവിതത്തിനുള്ള മറുപടി മുന്‍പേ
പോയ ആത്മാക്കള്‍ അവളോട് പറഞ്ഞു.
ഈ ശവം ഇപ്പോള്‍ നിനക്ക് തിന്നാം.
മാംസ പിണ്ഡം ചുമന്നതിന്‍റെ കണക്ക് അങ്ങനെ തീര്‍ക്കാം.
-അനസ് മുഹമ്മദ്‌.
No comments:
Post a Comment