എന്റെ പ്രണയം .....ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്റെ ജീവിതയാത്രകളില്‍ കടന്നു വരുന്നു . നശിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ നല്ല കാലത്തിന്റെ ഓര്‍മകളെ ഞാന്‍ ആരും കാണാതെ വീണ്ടും കട്ട്ടുത്തു . ചില സമയങ്ങളില്‍ അതെന്റെ കണ്ണുകള്‍ കുള്ളില്‍ മിന്നി മറയുന്നു . ചില സമയങ്ങളില്‍ അതിനു കാരണം നീ തന്നെയാണ് , ചിലപ്പോള്‍ ഞാനും . ചിലവാക്കുകള്‍ ഞാനെടുത്തനിഞ്ഞു , അവയ്ക്ക് അത്രയ്ക്ക് ഭംഗി ഉണ്ടായിരുന്നു , അതെന്നെ വീണ്ടും, വീണ്ടും, മോഹിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . പോയ്‌ പോയ കാലത്തിന്റെ ഓര്‍മകളെ .ഇപ്പോഴും നിന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ എന്തിനോ വേണ്ടി കൊതിക്കുന്നുണ്ടെന്നു എനിക്ക് തോന്നി . പക്ഷെ ആ ചിന്ത ഒരു തോന്നല്‍ മാത്രമായിരുന്നു . വെറുമൊരു തോന്നല്‍ .
എഴുത പ്പെടാത്ത ഒരു പാട് പ്രണയകാവ്യങ്ങള്‍ രചിച്ചു നമ്മള്‍ . മഞ്ഞു തുള്ളികള്‍ പോലെ അവയെല്ലാം കൊഴിഞ്ഞു വീണു . ആ സമയങ്ങള്‍ മനോഹാരിതയിലെ മൌനങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു . അവയ്ക്ക് സംസാരിക്കാന്‍ ഭാഷ വേണമായിരുന്നില്ല. അവ ഒരു പാട് ആഴങ്ങളിലെ മൌനം പോലെ തോന്നി . അപ്പോള്‍ എനിക്ക് താഴെ ഭൂമിയോ , മുകളില്‍ ആകാശമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല .ഋതു ഭേദങ്ങള്‍ ക്കനുസ്ര്തമായി പൊഴിഞ്ഞു വീണ ഇലകള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു ഇപ്പോള്‍ നീ മാത്രമാണ് ഇവിടെ , നീ മാത്രം .
ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു . ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെ ഞാന്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ എന്ന് . എന്റെ ശ്വസോച്ചസവും, എന്റെ ഹ്ര്ധയമിടിപ്പുകളും , അവെക്കെന്തൊരു ആഴമാണ് ഈ ഏകാന്തധയില്‍ . അവ എന്റെ ചെവിയില്‍ മന്ദ്രിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു , നീ മാത്രമാണെന്ന് . ഇപ്പോള്‍ ഞാനും വിശ്വസിച്ചു തുടങ്ങി അതിനെ . ഇനി എനിക്ക് ഇവിടെ ഇന്നും പുറത്തു കടക്കണം .
ചിന്തകളുടെ വേലിയേറ്റം എന്നെ കരയിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു . തെളിഞ്ഞ ആകാശത്തിലെ കാര്‍മെഗങ്ങള്‍ നഷ്ടപെടലിന്റെ വേദനയോടെ ഇരുണ്ടു കൂടി . ആ നിഴലുകള്‍ എന്റെ വേദനയെ ഒപ്പിയെടുത്തു. എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ക്കടിയില്‍ കന്നുനീര്കൊണ്ട് നീര്‍ച്ചാല്‍ തീര്‍ത്തു . എന്റെ ഭയം എന്നെ ഏകാന്ധതയില്‍ ഒറ്റപെടുത്തി .എന്റെ മനസ്സിനെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു . ഞാന്‍ ചോദിച്ചു . "ഇതിനാണോ നീ കരയുന്നെ ?"
"ഇത് മാത്രമാണോ , ജീവിതതിനകതുള്ളത് ? ആഴത്തിലുള്ള ഈ മൌനം "
പുറത്തു കടന്ന ഞാന്‍ എല്ലാ സമയവും ഓടിനടന്നു, അനെയ്ഷിച്ചു . എല്ലാവരുടെ കഥയും കുറച്ചു കയ്പ്പ് നിറഞ്ഞതാണ്‌ . എന്നാല്‍ അവെരെല്ലാവരും ഒരു ചെറിയ സൂര്യ പ്രകാശത്തെ മറ്റുലവര്‍ക്കായി പങ്കു വെക്കുകയും ചെയ്യുന്നു . ഇനി നിന്റെ കണ്ണുകളില്‍ വെള്ളത്തിന്റെ ആവശ്യമില്ല . എല്ലാ സന്ദര്‍ഭങ്ങളും പുതിയ ഓരോ ജീവിതാനുഭവങ്ങളാണ് . പിന്നെ എന്ത് കൊണ്ട് നിന്റെ ഹ്രദയം അവയെ ഒഴിയുന്നില്ല .
ഞാന്‍ കൊണ്ട് നടക്കുന്നു നിന്റെ ഓര്‍മകളെ എന്റെ ഹ്രധയങ്ങളില്‍ ,അവകളിലൂടെ ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്നു . ഓ ....എന്റെ മരണ മില്ലാത്ത പ്രണയമേ നീ കാരണമാണോ ഞാനിപ്പോഴും കരയുന്നത് ..........ഇത് നിനക്ക് വേണ്ടിയുള്ള എന്റെ സമര്‍പ്പണം .
