കൂട്ടുകാരെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോഴും എഴുതുമ്പോഴും , എങ്ങനെ , എന്ത് പറയണം എന്ന് നിശ്ചയമുണ്ടാകില്ല .അതങ്ങനെയാണ് ,കാരണം ആ ബന്ധങ്ങള്‍ അത്തരത്തിലാണ് . കൂട്ടുകാര്‍ തന്നെയാണ് എന്റെയും വിലകൂടിയ സ്വത്തു . ഇനി ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറയാം .
എജിനീയരിങ്ങിന്റെ അവസാന വര്‍ഷം, കുറെ പേര്‍ എപ്പോഴും ശോകം , പിരിയാന്‍ പോകുന്ന സഗ്ഗടം , നമ്മളെ അല്ലാട്ടോ അവരുടെ ചിക്കുക്കളെ {കാമുകിമാര്‍ }, മറ്റു ചിലര്‍ എപ്പോഴും കിണ്ട്ടി {വെള്ളമടിച്ചു പറ്റു}, ചിലര്‍ മുറ്റു പഠിത്തം , നമ്മള്‍ എപ്പോഴും പഴയ പോലെ സിനിമകള്‍ ഡൌണ്‍ലോഡ് ചെയ്തു കൂട്ടുന്ന തിരക്കില്‍ .അങ്ങനെ പോകുന്നു ഹോസ്റ്റല്‍ .
ഞാന്‍ രണ്ടു ലാപ്ടോപും ഉപയോഗിച്ചാണ്‌ ഡൌണ്‍ലോഡ് ചെയ്യുന്നത് ഒന്ന് എന്റെ ഉറ്റ മിത്രതിന്റെതാണ് . പുള്ളിക്ക് അങ്ങനെ ലാപിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നുമില്ല ഫോണ്‍ വിളികള്‍ കഴിഞ്ഞു പുള്ളിക്ക് നേരവും കിട്ടാറില്ല . ഇടയ്ക്കു വന്നു ഐറ്റം കണ്ടു പോകും, അപ്പൊ ഞാന്‍ ഒഴിഞ്ഞു കൊടുക്കും . അങ്ങനെ പോകുന്നു ...
ഒരുദിവസം പുള്ളി വന്നു ലാപ്‌ ചോദിച്ചു . എനിക്കൊരു മോശം സ്വഭാവം ഉണ്ട് ആരെങ്കിലും ഒരു സഹായം ചോദിച്ചാല്‍ {കൂട്ടുകാര്‍ } ആദ്യം തന്നെ പറ്റില്ലാന്നു പറയും ചെയ്തു കൊടുക്കുമെങ്കിലും . തരാന്‍ പറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു ഞാന്‍ . എന്നിട്ട് ഞാന്‍ എന്റെ കാര്യങ്ങളില്‍ ശ്രദ്ധ കൊടുത്തിരുന്നു . അവന്‍ പിന്നെ ചോദിച്ചതുമില്ല . ഞാനും ആ കാര്യം മറന്നു . അതത്ര സീരിയസ് ആയി എടുത്തതുമില്ല .
കയ്യില്‍ എത്ര കാശില്ലെങ്കിലും എന്നും കാലത്തു കാണ്ടീനില്‍ പോയി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും . പിറ്റെന്നാള്‍ അവനെ കണ്ടില്ല , അവന്‍ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഞാനും പോയില്ല . ഇന്നലെ നടന്ന സംഭവം ഞാന്‍ അപ്പൊ ഓര്‍ത്തതുമില്ല . ക്ലാസ്സില്‍ പോകാന്‍ നേരമായപ്പോള്‍ സ്ഥിരം വയ്നോക്കാന്‍ പോകുന്ന പോലെ കാണ്ട്ടീനില്‍ പോയപ്പോള്‍ ദെ അവന്‍ അവിടെ ഇരുന്നു ഒരു ജൂനിയര്‍ പയ്യന്റെ കൂടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു . എനിക്ക് എന്തോ പോലെയായി , ഞാന്‍ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിപോയി .
ആ ദിവസം മുഴുവനും ഇതുതന്നെയാണ് ചിന്ധ അവനെന്തു പറ്റി എന്നു . വൈകിട്ട് റുമില്‍ വന്നു ആദ്യം അവനെ കാണ്ണാന്‍ പോയി . കാര്യം തിരക്കി .
"എന്താടാ നീ കാലത്തു കഴിക്കാന്‍ വരന്നെ ?"
"നീ ഇന്നലെ എന്താ പറഞ്ഞെ ? മൈ ......."
"എന്ത്?"
എനിക്കത് ഒര്മപൊലുമില്ലയിരുന്നു ....
"ലാപ്‌ തരില്ലാണ് "
"ഓഒ മൈ.......അതിനാണോ . നിനക്കെന്നെ അറിയില്ല ,ഞാന്‍ അപ്പൊ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാട" "പോരാത്തതിനു ലാപ്‌ നിന്റെ യല്ലെട "
"എന്നാ എനിക്കത് ഭയങ്കര ഫീല്‍ ആയി "
എനിക്കെന്തു പറയണം എന്നറിയുന്നില്ല ....വല്ലാത്ത ഒരവസ്ഥ .മനസ്സില്‍ ഞാന്‍ എന്നെ തന്നെ ശപിച്ചു .കുറ്റഭോദം കൊണ്ട് എനിക്ക് വാക്കുകള്‍ ഇടറി .
"സൊ സോറി ഡാ ..." പോട്ടെട്ട ...അത് വിടെക്ക് അവനെ സമാധാനപ്പെടുത്തി .
"സാരമില്ല , അവനും അനുഗമിച്ചു " സമധാനം , എന്നാലും ,ഛെ.. ഞാന്‍ എന്നെ പഴിച്ചു .
"എന്നാ നമുക്ക് പോയി ഓരോ ഐസ് ക്രീം കഴിക്കാം " അവന്‍ ..
അപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നടന്നിരുന്നു . എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ ഉതിര്‍ന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ അവനില്‍ നിന്നും ഒളിക്കാന്‍ ........!
{പുള്ളിയും ,ഞാനും ഒരു ഫയല്‍ ചിത്രം }
strait frm heart.... nice... :) wishes...
ReplyDeletethaqu....... :)
DeleteNice one
ReplyDeleteനന്ദി ഷാരോണ് :)
Deletereally nice as manu bhai said staight frm the heart!....kepp on writing.........
ReplyDeleteനന്ദി ശ്യാമേ :)
ReplyDelete